Een vrij uitzonderlijke oproep! Heb jij ooit je trainerslicentie gehaald en doe je daar al een tijdje niets (meer) mee, maar lees je wel dit blog -wat betekent dat tennis toch nog steeds in je DNA zit; we kunnen je in het Nederlandse tennis goed gebruiken.
Ik zal het nog duidelijker zeggen: er is een enorme toeloop aan leden bij de clubs en een enorme schaarste aan tennis- en padelleraren. We gaan niet aan Jan en Alleman bij een bord Brinta een licentie geven, maar we staan wel klaar om herintreders op een snelle en eenvoudige manier weer op de banen te krijgen, zonder dat we de kwaliteit uit het oog verliezen. Dus bel of mail ons (tennisleraren@knltb.nl), graag!!! We ontvangen jullie met open armen.
Wie mijn blog regelmatig volgt, weet het al; ik hou van motto’s, ben naïef positief en hou van wijsheden (dat wordt soms ook wel een belerend vingertje genoemd 😊). Ik heb er weer één: elke dag een stapje beter. Da’s niet alleen mijn motto, maar ook van de KNLTB.
Daar zit direct een verhaal bij. In mijn vorige blog schreef ik over de centralisatie: het bijeenbrengen van een klein groepje geselecteerde jeugdspelers met serieus uitzicht op topsport en een profcarrière, in Doorn, start volgend schooljaar. Training, huisvesting, school, optimale steun van de KNLTB. Een breuk met de huidige situatie waarin een groter aantal jeugdspelers door het hele land KNLTB-steun krijgt.
De stekker is voorlopig uit het plan getrokken. Niet om één specifieke reden, maar in de weken nadat we de ‘centralisatie’ bekendmaakten, zijn we tegen een heleboel fundamentele dingen aangelopen, die we niet eerder hadden kunnen zien. Die hebben de beslissing om het plan door te zetten naar een ander balanspunt gebracht. En als je vindt dat iets niet perfect is, moet je het niet doen. Ook dat is topsport. In topsport geldt nooit de weg van de minste weerstand en dat geldt hier ook.
Dat het plan op soortgelijke wijze gestalte gaat krijgen, staat voor mij overigens als een paal boven water, maar dit is niet het onderwerp dat je er even door moet pushen. Als het plan voor de lange termijn beter wordt door het nu nog even uit te stellen en nog beter te polijsten, moeten we dat doen: elke dag een stapje beter….
Of ik ervan baal dat we het nog niet kunnen doorzetten? Ja. Het voelde eventjes als een verloren wedstrijd tijdens een Grand Slam in mijn actieve carrière. Maar daar kun je ook heel veel van leren en de volgende keer beter spelen. Zo heb ik het een plekje gegeven en mijn team ook. De motivatie om de perfecte invulling voor deze groep te geven is nog iedere dag aanwezig.
Stappen vooruit maakten we afgelopen maand ook online: 1.600 leraren bij onze Digitale Congresweek begin maart, 1.600!!! En nog eens evenveel bestuurders. Die gaven ons een 8,4 als rapportcijfer. Dat stimuleert ons ook enorm.
En sinds vorige week is er de KNLTB Vacaturebank waar tennis- en padelleraren, verenigingen en commerciële locaties elkaar kunnen vinden: wie zoekt er wat, of wie is er beschikbaar? Een job- en matchingplatform. Weer een stapje beter. Meer info is hier te vinden: https://vacaturebank.centrecourt.nl/
Je kunt als speler trainen en als bond groeien wat je wil, maar het gaat op de korte termijn om twee belangrijke zaken: wanneer kunnen we gewoon weer met z’n allen wedstrijden spelen? En winnen we met de dames in de Billie Jean King Cup van China vrijdag en zaterdag? Volg dit op Toptennis.tennis.nl!